Rozdział VI.

Fernando zjawił się po około 15 minutach.

- I jak ci się podobał mecz ? – zapytał z uśmiechem na ustach.

- Był świetny, szczególnie końcówka. Gratuluję ci strzelonego gola – powiedziała Iza i przytuliła piłkarza. Odwzajemnił uścisk. W jego oczach było widać, że osoba, którą trzymał w ramionach była dla niego ważna, jednak znał ją zaledwie 2 dni i bał się jej o tym powiedzieć, nie wiedział jak zareaguje. Nie chciał jej stracić, więc na razie postanowił nie ujawniać się ze swoim uczuciem, które narodziło się w nim w momencie zderzenia na jednej z londyńskich ulic.

- Iza, chciałbym cię gdzieś zaprowadzić.  Ale musisz zamknąć oczy, bo będzie to niespodzianka.

- Uważasz, że będę mogła zamknąć oczy będąc na Stamford Bridge, miejscu, które tak wiele dla mnie znaczy, twierdzy mojego ukochanego klubu ?

- Zaufaj mi.

Iza dała się w końcu przekonać i zamknęła oczy. Fernando wsunął swoją dłoń w jej i prowadził ją, informując o ewentualnych przeszkodach. W końcu doszli do tajemniczego miejsca, jakim okazała się szatnia graczy The Blues.

- Oto jesteśmy, chciałbym, żebyś poznała moich kolegów z zespołu – powiedział Torres.

Iza nie mogła uwierzyć w to, gdzie się znajduje. Właśnie miała poznać graczy Chelsea. Na jej twarzy pojawiły się łzy radości.

- Wiesz, że właśnie spełniasz jedno z moich najskrytszych marzeń ? – zapytała Iza z łzami w oczach.

- Domyślam się i sprawia mi to naprawdę wielką przyjemność. A teraz nie płacz – starł jej kciukiem łzę z policzka i otworzył drzwi.

Oczom dziewczyny ukazało się pomieszczenie z brązowymi szafkami i wielkim herbem klubu wymalowanym na podłodze. Zobaczyła wszystkich graczy, którzy pojawili się na meczu w podstawowej 11 i na ławce rezerwowych.  Niektórzy byli już przebrani, inni byli nadal ubrani w niebiesko-białe stroje. Nie wyglądali na zdziwionych widokiem Izy, zapewne Torres musiał ich wcześniej uprzedzić, że będą mieć gościa.

- Słuchajcie chłopaki, chciałbym przedstawić wam waszego, a właściwie to naszego wiernego kibica. Poznajcie moją przyjaciółkę Izę. Iza, poznaj moich kolegów z zespołu, nie będę wymieniał ich nazwisk, bo zapewne ich wszystkich znasz.

Oszołomiona Iza zaczęła się z wszystkimi witać, każdemu podała rękę, na koniec został jej David Luiz.

- Iza, pozwól, że Davida przedstawię ci osobiście, bo to mój przyjaciel.

 - Cześć, jestem David.

- Iza, bardzo miło mi cię poznać – powiedziała i podała mu rękę. 

- Odkąd to Fernando ma takie ładne przyjaciółki ?

Iza zarumieniła się, bądź co bądź słowa te wywarły na niej duże wrażenie, chociaż wiedziała, że piłkarz lubi żartować i zapewne takie rzeczy mówił każdej dziewczynie. Nie była do końca pewna, co powiedzieć, zastanawiała się, czy opowiedzieć o spotkaniu na ulicy, uznała jednak, że nie będzie się tłumaczyć i tę sprawę zostawi dla Fernando.

- To długa historia, poznaliśmy się niedawno.

Następnie dziewczyna zwróciła się do wszystkich piłkarzy.

- Słuchajcie, czy to będzie bardzo niestosowne, jeśli poproszę was teraz o autografy ?

- To żaden problem, zawsze sprawia nam przyjemność rozdawanie autografów naszym kibicom, bo to w końcu oni nas dopingują i wspierają, nawet w trudnym dla nas okresie – powiedział kapitan John Terry w imieniu całego zespołu.

Iza podała mu zeszyt i długopis, następnie swoje podpisy złożyli kolejni zawodnicy.

- Dziękuję wam bardzo, to wiele dla mnie znaczy.

- Dobrze Iza, zostawmy już chłopaków w spokoju, pewnie są zmęczeni i chcą jechać do domu, zrobiło się późno, zresztą jeszcze muszę cię odwieźć do Pauliny.

Polka pożegnała się z każdym graczem i wyszła z szatni, a za nią Fernando.

- Nando, chciałabym ci bardzo podziękować za wszystko, za koszulkę i za spotkanie z zawodnikami.

- Drobiazg Iza, cieszę się, że mogłem spełnić niektóre z twoich marzeń i zobaczyć uśmiech na twojej twarzy.

Polka poczuła się wtedy wspaniale. Cieszyła się, że jest obok niej ktoś, dla którego najwidoczniej jest bardzo ważna, kto zna ją tak krótko, a już zdążył ją polubić. Nie wiedziała, co może mu powiedzieć, dlatego po prostu się uśmiechnęła.

- Chodźmy już – powiedział Fernando.

Po kilku minutach znaleźli się obok jego samochodu. Piłkarz otworzył dziewczynie drzwi, zamknął je za nią, a następnie sam wsiadł do samochodu. Przez chwilę jechali w milczeniu, następnie Fernando włączył radio, z którego popłynęła piosenka zespołu Scorpions  pod tytułem Rhythm Of Love.

- Jedna z moich ulubionych piosenek – powiedziała Iza.

- Serio ? Również ją bardzo lubię, popatrz jak wiele nas łączy – stwierdził z uśmiechem Fernando.

Kiedy wybrzmiał refren, Torres zorientował się, dlaczego ostatnio polubił tę piosenkę:

The rhythm of love

Keeps me dancing on the road

The rhythm of love

Got the groove that hits the bone

The rhythm of love

Is the game I'm looking for

The rhythm of love

Is the heartbeat of mysoul.

Odkąd poznał Izę, stał się dużo weselszy, odczuwał większą radość z gry w piłkę nożną. Nawet sam Jose Mourinho tego dnia stwierdził, że piłkarz najwidoczniej wziął się do pracy i dał z siebie wszystko na treningu. Fernando wiedział, że właśnie się zakochał i nie mógł bronić się przed tym uczuciem. Minęły dopiero 2 dni, a on już był pewny, że Iza to „ta jedyna” i chce z nią spędzić resztę życia. Nie wiedział jednak, czy ona czuje to samo, bał się jej powiedzieć o swoich uczuciach i pomyślał, że poczeka z tym jeszcze kilka dni.

W końcu dojechali pod dom Pauliny.

- Nando, jeszcze raz dzięki za wszystko.

- Spotkamy się jutro ?

- Chciałbyś ?

- A ty ? – piłkarz popatrzył na Izę z nadzieją.

- Tak.

- Bardzo się cieszę, zadzwonię do ciebie jutro i uzgodnimy, co będziemy robić.

- W takim razie czekam na telefon. Muszę już iść, bo dziewczyny będą się denerwować , do zobaczenia jutro – pożegnała się Iza i pocałowała Fernando w policzek, a następnie udała się w stronę drzwi wejściowych.

*

Rozdział miał pojawić się wcześniej, podziękujecie Davidowi i galerii z treningu PSG z jego udziałem, która mnie skutecznie zdołowała na jakiś czas. Cóż, mogę Wam jeszcze zdradzić, że od tego rozdziału David będzie pojawiał się częściej, nie wykluczam też całego rozdziału z jego perspektywy albo chociaż części. Pozdrawiam i zapraszam do czytania i komentowania.